توضیحات
درباره نویسنده (از مقدمه کتاب)
حجت الاسلام، ابوحامد، امام محمد غزالی طوسی، بزرگمردی که در سال ۴۵۰ هجری قمری در روستای طابران طوس از مادر بزاد، کودکی و جوانیش صرف دانشاندوزی و جهانگردی شد تا آنکه در مرز چهل سالگی در انواع رشتههای علوم اسلامی سرآمد دانشوران روزگار خود گشت و نامش در سراسر جهان اسلام آن روزگار زبانزد همگان گردید.
غزالی با نوشتههای عمیق و پرمغز خود به قالب انواع علوم اسلامی جان تازهای دمید و در زمینه تصوف و عرفان، فلسفه و کلام، روانشناسی و اخلاق، نوآوریها کرد. وی از ۳۹ سالگی به بعد برای تصفیه روح و نگارش ارزندهترین آثار خود مردم گریز شد و تا پایان عمر در گمنامی و گوشهنشینی به سر برد. سرانجام در سال ۵۰۵ هجری – پس از پنجاه و پنج سال زندگی پرثمر چراغ زندگیش در زادگاهش فرو مرد، اما مشعل پرفروغ اندیشهاش در کنار آثار فراوان و ارزندهای که از خود باقی گذاشته همچنان فروزان بر جای مانده، و این فروزندگی تا کیش مسلمانی بر جای باشد و زبانهای تازی و پارسی پایدار، صاحبدلان را در مسائل دینی و اخلاقی و اجتماعی و ادبی روشنگر بسیاری از حقایق خواهد بود.
