مهربان شهریار ایرانی

مهربابا

بابا در ۲۵ فوریه ۱۸۹۴ میلادی در شهر پونای هند در یک خانواده زرتشتی ایرانی به دنیا آمد. نام او مهربان شهریار ایرانی بود. بابا یک عارف و مرشد کامل روحانی بود که در سال ۱۹۵۴ میلادی در یک اعلان عمومی بیان داشت: من اوتار زمان هستم. دوران کودکی و نوجوانی معمولی و عادی را سپری کرد و هیچ تمایلِ به خصوصی به سوی روحانیت از او دیده نمی‌شد. با این حال ارتباط کوتاه او با حضرت باباجان (بانوی مرشد مسلمان) موجب شروع یک دوران دگرگونی هفت ساله در ایشان شد. در ماه‌های بعد او با چهار مرشد کامل دیگر که همراه با حضرت باباجان، پنج مرشد کامل نامیده می شوند در ارتباط قرار گرفت. او به مدت هفت سال تحت تعلیمات روحانی نزد یکی از آنها به نام اوپاسنی ماهاراج بود.
قبل از شروع کار جهانیشان، نام بابا که به معنی پدر مهربان می باشد توسط اولین پیروانشان به ایشان داده شد.

علوم ماورای طبیعی

دیدگاه بابا درباره علوم ماورای طبیعه عمدتاً در کتاب های خدا سخن می‌گوید و مقالات ایشان بیان گردیده است. کیهان شناسی‌اش شامل مفاهیم و اصطلاحاتی از ودانتا و عرفان است. بابا به مفهوم کلی یگانگی (عدم دوگانگی) تاکید دارند. دیدگاه خلقت های گوناگون یا دوگانگی یک توهم است و هدف زندگی را شناخت و آگاه شدن از ذات یگانه خداوند در همه چیز، بیان نمودند. بابا وضعیت اصلی خداوند را به اقیانوس لایتناهی تشبیه نمودند که در ساحل این اقیانوس تنها ناآگاهی الهی وجود دارد. ناآگاهی از خودش، زیرا چیزی نیست جز خودش. در این وضعیت خدا دچار هوس شد (هوس الهی) که خود را بشناسد و پرسید من کیستم؟ در پاسخ به این سؤال آفرینش به وجود آمد. در این قیاس آنچه که قبلا آرام و ساکت بود، به آشوب درآمد و از این اقیانوس لایتناهی قطره ها (روح‌ها) شکل گرفتند.

منبع: وبسایت گروه عرفانی، فرهنگی، هنری مهرستان