اولین و آخرین رهایی

برقراري ارتباط با هم، حتی اگـر همـدیگر را خـوب بشناسـیم، کـاري بـس دشـوار اسـت. شـاید واژههایی را که من بهکار میبرم براي شما تفاوت ویـژهاي داشـته باشـد. ادراك هنگـامی صـورت میگیرد که ما، شما و من، در یک زمان و در یک سطح با هم روبهرو شویم.یعنـی میـان مـردم، میان زن و شوهر و میان دوستان صمیمی مهر و عاطفه وجـود داشـته باشـد. بـه چنـین چیـزي تبادل واقعی اندیشه و احساس میگویند. پس به اینترتیب ادراك فوري هنگامی بدست مـیآیـد که ارتباط ما همزمان و همسطح باشد.

مبادله افکار و احساسات بهگونهاي آسان، مؤثر و با طرز عمل معین بسـیار مشـکل اسـت. مـن از واژههایی ساده استفاده میکنم، واژههایی غیرتکنیکی، زیرا گمان نمیکنم که اصطلاحات فنی در حل مسایل مشکل به ما یاري دهد. بنابراین مـن از هـیچ اصـطلاح فنـی روانشناسـی یـا علمـی استفاده نخواهم کرد. خوشبختانه هیچگونه کتاب روانشناسـی یـا مـذهبی نخوانـدهام. مـایلم بـه کمک واژههاي سادهاي که در زندگی روزمرهمان از آنها استفاده میکنیم یک مفهوم عمیقتـر را به شما ابلاغ کنم؛ اما درصورتیکه شما نحوه گوشکردن را ندانید کار مـن بسـیار دشـوار خواهـد شد.

(از متن کتاب)