شفای ذهن

«اگر خواستار شفای جسم هستید، باید نخست ذهن را شفا بخشید.»

ذهن انسان یکی از اسرار طبیعت محسوب می‏‌شود که هنوز دانش بسیار اندکی درباره قدرت ذهن و بسیاری از پدیده‌های مربوط به آن برای بشر امروز آشکار شده است. ‌‌طی دهه‏‌های گذشته دیدگاه‏‌های برخاسته از تکنولوژی، موجب شده که وجود نیروهای ذهنی کنار گذاشته شود یا به‌کلی انکار گردد. اما اخیراً بینش جدید و غیر متعصبانه علوم، برخی از این نیروها را دوباره مورد تأیید قرار داده و اسرار آن‏ها را از نو بررسی کرده است. ‌‌امروزه پزشکان و دانشمندان با بررسی‌‏ها و تحقیقات علمی به عمل آمده پذیرفته‏‌اند که نیروی ذهن نقش بسیار مهمی در سرنوشت و سلامتی انسان ایفا می‏‌کند. اگر بگوییم انرژی ذهن از نیرومندترین انرژی‏‌ها در زندگی بشر است اغراق نکرده‌ایم.
‌‌ در فرهنگ‏‌های گوناگون داستان‌های مختلفی در مورد پدیده‌های غیرمتعارف و خارق‌العاده نقل شده که در گذشته هیچ‌گونه تحقیقی در مورد آن‏ها به‌عمل نیامده است، اما در سال‏‌های اخیر دامنه تحقیق در مورد ماوراء‌الطبیعه، انرژی ذهنی و گشودن راز رابطه متقابل و عجیب میان ذهن و بدن گسترش پیدا کرده است که روشن می‏‌کند تأثیرات و مبادله‌هایی آرام، نادیدنی و پنهان میان ذهن و بدن در جریان است و این جریان جزئی از ساختار طبیعت است.

در سال‌های اخیر محققان برروی موارد مختلف از جمله تجویز داروهای بی‌‏اثر (پلاسبو) یا استفاده از روش‏‌هایی که نیروی ذهن منجر به کاهش ضربان قلب یا فشار خون می‏‌شود، آزمایش‏‌های مکرری انجام داده و تأثیرات عمیق ذهن بر بدن را به اثبات رسانده‏‌اند.

عده‏‌ای می‏‌گویند این نظریه، مقوله جدیدی نیست و پزشکی به ارتباط میان ذهن و بدن از زمان بقراط پی‌برده است آنها سخن سقراط را مثال می‌آورند که «بیماری جسم جدا از ذهن نیست».

‌‌حال به تعریف ذهن از این زاویه می‌پردازیم. ذهن انسان همچون اقیانوسی عظیم از انرژی، شعور و آگاهی‌ است. ذهن را می‌توان معیاری جهت سنجش بیماری و یا به عبارتی انحراف از سلامتی دانست زیرا ذهن نتیجه ارتباط شعور فرد با شعور کل است و ذهن ناهنجار، ذهنی است که شعور آن از حالت تعادل با شعور کل منحرف شده باشد. به عبارتی می‌توان گفت علت بیماری انحراف شعور از حالت تعادل است. همه افکار، اعمال، احساسات و حتی وضعیت تندرستی ما از همین اقیانوس آگاهی نشأت می‌گیرد.

انسان موجودی است که در تمام طول روز دمی از تفکر بازنمی‌ماند. هر فکری که از ذهن می‏‌گذرد، بر ترکیبات شیمیایی بدن تأثیر می‏‌گذارد و اگر افکار انسان منفی و مخرب باشد احساسات و عواطف ویران‌گری را موجب می‏‌شود. این‌گونه هیجانات و تنش‏‌ها به جسم لطمه می‌زند و سبب بیماری‏‌هایی از قبیل زخم‏‌های دستگاه گوارش، عوارض قلبی، فشار خون، انواع بیماری‏‌های عصبی و غیره می‏‌گردد.

دکتر «دیپاک چوپرا» عقیده دارد که مسئله بهبود و شفا اساساً یک امر فیزیکی نیست بلکه فرآیندی ذهنی است. وقتی یک استخوان شکسته در بدن جوش می‏‌خورد یا یک سرطان خود به خود معالجه می‏‌شود، این شفای خود به خود ناشی از یک آگاهی درونی است. بیمارانی که پیوستگی ذهن و بدن را درک کرده‌اند، قادرند نیروی «خود درمانی» را به حرکت وا دارند و از آن نیز فراتر رفته، به راز «شفای کوآنتوم» دست یابند. شفای کوآنتومی روشی نوین در امر پیشگیری و درمان است که در آن به واحد بنیادی روند درمان، یعنی اتصال ذهن و بدن پرداخته می‏‌شود به این نحو که ذهن روی تمام سلول‏‌های بدن تأثیر می‏‌گذارد. ذهن می‌تواند بیماری را تسریع و یا از سرعت آن بکاهد، می‏‌تواند برای مدتی آن را متوقف سازد و حتی آن را به عقب بازگرداند. در واقع شفای کوآنتومی با ارائه تعاریف علمی از موضوعاتی نظیر سلامتی، درمان، درد و بیماری دیدگاه‏‌های جدیدی را به پزشکی متعارف ارائه می‏‌دهد.

شفای کوآنتومی یگانگی ذهن و بدن است، پیوستگی ذهن و بدن به حدی است که تفکیک این دو به عنوان دو جزء تشکیل‌دهنده وجود انسان، نوعی خطا محسوب می‏‌شود. ارتباط این دو است که نظام واحد انسان را تشکیل می‌دهد و پرداختن صحیح به درمان یا شفای هر یک از این دو ،‌ زمانی موفقیت‏ آمیز خواهد بود که به جنبه دیگر نیز توجه شود. به عبارت دیگر شفا یا درمان جسم بدون حضور فعال ذهن امری خیالی است. شفای کوآنتومی حاصل عمیق‌ترین هسته نظام هستی است که روند شفا از این هسته آغاز می‏‌گردد و برای وصول به این نقطه می‌باید از سطوح بیرونی بدن، سلول‏ها، بافت‏‌ها، اعضای بدن و دستگاه‏‌ها گذشت و به نقطه پیوست ذهن – بدن رسید، نقطه‌ای که از آن‌جا آگاهی تأثیر خود را آغاز می‏‌نماید. دکتر « چوپرا» معتقد است که فرآیند شفا، فرآیندی زنده و جامع است که هنوز علم پزشکی قادر به توضیح آن نیست. با این همه وقتی امر شگفتی روی می‌دهد و بیماری لاعلاجی به‌گونه‏‌ای ناگهانی و مرموز ناپدید می‌شود، فرضیه پزشکی دچار سرگردانی شده و در آن لحظه همه محدودیت‏‌ها شکسته می‌شوند. هنگام رخ دادن این وقایع نباید تصور کرد که معجزه‏ای روی داده است بلکه وقوع این رویدادها دال بر این است که ذهن انسان توانایی این را دارد که هر نوع بیماری را از بین ببرد.

چند سال قبل یک پسر بچه آمریکایی، دچار سرطان وخیم مغز شد. اطباء به والدین او گفتند که دیگر هیچ کاری از دستشان برنمی‌آید و او به زودی خواهد مرد. پدر و مادر کودک نمی‏‌خواستند این موضوع را قبول کنند بنابراین پسرشان را به یک کلینیک بردند که به دلیل نوآوری‏‌هایش در پزشکی شهرت داشت. در آنجا چند نفر از پزشکان با پسر صحبت کردند و به او فهماندند که ذهن او می‌تواند بیماریش را معالجه کند. او می‌تواند بیماریش را به هر شکلی که می‏خواهد مجسم کند و در ذهنش آن را نابود نماید. پسر تصمیم گرفت یک نوع بازی خیالی در ذهنش ترتیب دهد: سفینه‌های فضایی درون سرش می‌چرخیدند و به غده که آن را «گنده خاکستری» می‏‌نامید، شلیک می‏‌کردند. قرار شد او روزی چند ساعت به این بازی بپردازد. بعد از گذشت چند ماه پسر به پدرش گفت «امروز که سوار سفینه شدم و در مغزم جستجو کردم اثری از غده ندیدم.» او به‌طور چشمگیری بهتر شده بود و توانست به مدرسه بازگردد. همان روز در زمین بازی مدرسه زمین می‏‌خورد و ناچار می‏‌شوند او را به بیمارستان ببرند. دکتر نتیجه‏‌گیری کرد که غده سرطانی باعث ضعف و زمین خوردن او شده است. قرار شد از مغز او عکس بگیرند. تصویر به ‌دست آمده نشان داد هیچ اثری از غده موجود نیست و سلول‌های سرطانی بدون به جا گذاشتن کوچک‌ترین اثری ناپدید شده‏‌اند.

در واقع شفای کامل عبارت از یک روند درمانی است که به طور همزمان و هماهنگ به شفای کامل ذهن و بدن بپردازد. نمود یک بیماری کاملاً جسمانی نباید به هیچ وجه ما را از توجه به جنبه‌های ذهنی آن غافل سازد و بالعکس.
‌‌در حال حاضر با توجه به موشکافانه بودن و جامعیت شفای کوآنتومی می‏توان آن را یکی از روش‏‌های درمان حقیقی مبتنی بر پایه‏‌های کاملاً علمی و منطقی دانست. البته پرداختن به موضوع شفای کوآنتومی در این مختصر امکان‌پذیر نیست و هدف از ارائه این مقوله صرفاً معرفی و آشنایی با سیستم درمانی ذهن – بدن است.

‌